Descente aux Jeux olympiques

La descente a fait son apparition aux Jeux olympiques lors de l’édition de 1948 à Saint-Moritz en Suisse. C’est le Français Henri Oreiller qui en a ouvert le palmarès chez les hommes et la Suissesse Hedy Schlunegger chez les femmes. Cette discipline est considérée comme l’épreuve reine des Jeux olympiques d’hiver[1],[2].

Historique modifier

Palmarès modifier

Hommes modifier

Édition Or Argent Bronze
1948   Henri Oreiller (FRA)   Franz Gabl (AUT)   Karl Molitor (SUI)
  Rolf Olinger (SUI)
1952   Zeno Colò (ITA)   Othmar Schneider (AUT)   Christian Pravda (AUT)
1956   Anton Sailer (AUT)   Raymond Fellay (SUI)   Andreas Molterer (AUT)
1960   Jean Vuarnet (FRA)   Hans-Peter Lanig (GER)   Guy Périllat (FRA)
1964   Egon Zimmermann (AUT)   Léo Lacroix (FRA)   Wolfgang Bartels (GER)
1968   Jean-Claude Killy (FRA)   Guy Périllat (FRA)   Jean-Daniel Dätwyler (SUI)
1972   Bernhard Russi (SUI)   Roland Collombin (SUI)   Heinrich Messner (AUT)
1976   Franz Klammer (AUT)   Bernhard Russi (SUI)   Herbert Plank (ITA)
1980   Leonhard Stock (AUT)   Peter Wirnsberger (AUT)   Steve Podborski (CAN)
1984   Bill Johnson (USA)   Peter Müller (SUI)   Anton Steiner (AUT)
1988   Pirmin Zurbriggen (SUI)   Peter Müller (SUI)   Franck Piccard (FRA)
1992   Patrick Ortlieb (AUT)   Franck Piccard (FRA)   Günther Mader (AUT)
1994   Tommy Moe (USA)   Kjetil Andre Aamodt (NOR)   Ed Podivinsky (CAN)
1998   Jean-Luc Crétier (FRA)   Lasse Kjus (NOR)   Hannes Trinkl (AUT)
2002   Fritz Strobl (AUT)   Lasse Kjus (NOR)   Stephan Eberharter (AUT)
2006   Antoine Dénériaz (FRA)   Michael Walchhofer (AUT)   Bruno Kernen (SUI)
2010   Didier Défago (SUI)   Aksel Lund Svindal (NOR)   Bode Miller (USA)
2014   Matthias Mayer (AUT)   Christof Innerhofer (ITA)   Kjetil Jansrud (NOR)
2018   Aksel Lund Svindal (AUT)   Kjetil Jansrud (NOR)   Beat Feuz (SUI)
2022   Beat Feuz (SUI)   Johan Clarey (FRA)   Matthias Mayer (AUT)

Femmes modifier

Édition Or Argent Bronze
1948   Hedy Schlunegger (SUI)   Trude Beiser (AUT)   Resi Hammerer (AUT)
1952   Trude Jochum-Beiser (AUT)   Annemarie Buchner (GER)   Giuliana Minuzzo (ITA)
1956   Madeleine Berthod (SUI)   Frieda Dänzer (SUI)   Lucille Wheeler (CAN)
1960   Heidi Biebl (GER)   Penny Pitou (USA)   Traudl Hecher (AUT)
1964   Christl Haas (AUT)   Edith Zimmermann (AUT)   Traudl Hecher (AUT)
1968   Olga Pall (AUT)   Isabelle Mir (FRA)   Christl Haas (AUT)
1972   Marie-Theres Nadig (SUI)   Annemarie Pröll (AUT)   Susie Corrock (USA)
1976   Rosi Mittermaier (GER)   Brigitte Totschnig (AUT)   Cindy Nelson (USA)
1980   Annemarie Moser-Pröll (AUT)   Hanni Wenzel (LIE)   Marie-Theres Nadig (SUI)
1984   Michela Figini (SUI)   Maria Walliser (SUI)   Olga Charvatova (CZE)
1988   Marina Kiehl (FRG)   Brigitte Örtli (SUI)   Karen Percy (CAN)
1992   Kerrin Lee-Gartner (CAN)   Hilary Lindh (USA)   Veronika Wallinger (AUT)
1994   Katja Seizinger (GER)   Picabo Street (USA)   Isolde Kostner (ITA)
1998   Katja Seizinger (GER)   Pernilla Wiberg (SWE)   Florence Masnada (FRA)
2002   Carole Montillet (FRA)   Isolde Kostner (ITA)   Renate Götschl (AUT)
2006   Michaela Dorfmeister (AUT)   Martina Schild (SUI)   Anja Pärson (SWE)
2010   Lindsey Vonn (USA)   Julia Mancuso (USA)   Elisabeth Görgl (AUT)
2014   Tina Maze (SLO)
  Dominique Gisin (SUI)
  Lara Gut (SUI)
2018   Sofia Goggia (ITA)   Ragnhild Mowinckel (NOR)   Lindsey Vonn (USA)
2022   Corinne Suter (SUI)   Sofia Goggia (ITA)   Nadia Delago (ITA)

Notes et références modifier

  1. « JO 2018: GRENOBLE, NAGANO, VANCOUVER… CES JEUX OLYMPIQUES TOUCHÉS PAR LES REPORTS D’ÉPREUVES », BFM TV, (consulté le )
  2. « L'épreuve reine ou la reine des épreuves », (consulté le )