Championnat panaméricain d'échecs

Le championnat panaméricain d'échecs et le championnat continental américain d'échecs sont des tournois d'échecs organisés depuis 1945. Le championnat continental américain, créé en 2001, sert de tournoi zonal et les premiers joueurs sont qualifiés directement pour le championnat du monde de la Fédération internationale des échecs (jusqu'en 2004) ou la coupe du monde d'échecs (depuis 2005).

Un championnat panaméricain féminin existe depuis 1980 ainsi qu'un championnat continental américain féminin (depuis 2001), qualificatif pour le championnat du monde d'échecs féminin.

Multiples vainqueurs modifier

4 titres
  • Julio Granda (Pérou, vainqueur, en 2007, 2011, 2012 et 2013)
4 titres chez les femmes
  • Deysi Cori (Pérou), trois championnats continentaux (2011, 2016 et 2017) et un championnat panaméricain (2016)
3 titres
3 titres chez les femmes
  • Sulennis Piña Vega (Cuba, vainqueur en 2001, 2005 et 2006, deux championnats continentaux et un championnat panaméricain)
2 titres

Palmarès des championnats mixtes modifier

Championnats panaméricains de 1945 à 1970 modifier

Édition
Année
Lieu(x) Champion Deuxième(s) Troisième(s) Joueurs Notes
1 1945 Hollywood
États-Unis
Samuel Reshevsky Reuben Fine Herman Pilnik 13 4e : Al Horowitz
5e : Isaac Kashdan
6e : Héctor Rossetto
2 1954 Arthur Bisguier Larry Evans Nicolas Rossolimo
Herman Steiner
Système suisse
en 14 rondes
3 1958 Bogota,
Colombie
Óscar Panno William Lombardy
Miguel Cuéllar
20 4e-5e : Miguel Najdorf
et Arthur Bisguier
6e : Antonio Medina
4 1963 La Havane,
Cuba
Eleazar Jiménez Eldis Cobo Alberto Foguelman
René Letelier
Olicio Gadia
14 6e : Jorge Cadena
5 1966 La Havane Eleazar Jiménez Jesus Rodriguez Carlos Cuartas
Samuel Schweber
Eldis Cobo
Olavo Yépez
20
6 1968 Cárdenas,
Matanzas
Santa Clara
Cuba
Sivino Garcia Olavo Yépez Eleazar Jiménez 18 4e-5e : Eldis Cobo
Héctor Rossetto
7 1970 La Havane Eleazar Jiménez Orestes Rodríguez
(ex æquo)
Eldis Cobo
(ex æquo)
18 4e : Carlos Eleodoro Juarez
5e : Roman Hernandez
6e : Silvino Garcia

Championnats panaméricains depuis 1974 modifier

Année Lieu Champion Deuxième(s) Troisième(s) Joueurs Notes
1974 Winnipeg,
Canada
Walter Browne Raúl Sanguineti Peter Biyiasas
Alexandru Sorin Segal
16 5e-6e :
Eleazar Jiménez
Oscar Castro
1977 Santa Cruz,
Bolivie
Herman C. van Riemsdijk Gildardo García Pedoro Donoso 16
1981 San Pedro,
Argentine
Zenón Franco Ocampos Miguel Quinteros
Javier Campos Moreno
Jaime Sunye Neto
11
1987 La Paz, Bolivie Pablo Ricardi Carlos Matamoros Manuel Abarca 11
1988 La Havane, Cuba Juan Borges Guillermo Garcia Amador Rodriguez 18 Système suisse
1998 San Felipe,
Venezuela
Alexander Ivanov Alexandre Le Siège Rafael Leitão
Gildardo Garcia
10
2008 Boca Raton,
États-Unis
Jaan Ehlvest
(7 / 9)
Alexander Ivanov
Joshua Friedel
63 Système suisse
2010 Cali, Colombie Sergio Sanabria
(7,5 / 9)
Isaan Ortiz
Darcy Lima
67
2017 Durango,
Mexique
Juan Carlos González Zamora
(au départage, 6,5 / 9)
Winston Cu Hor
(6,5 / 9)
Javier Benitez
(6,5 / 9)
37

Championnat continental américain mixte (depuis 2001) modifier

En 2008 et 2010, des championnats panaméricains furent organisés dans l'intervalle entre deux championnats continentaux américains (voir section précédente).

Édition
Année
Lieu Champion Deuxième(s) et troisième(s) Joueurs
inscrits
Notes
1 2001 Cali,
Colombie
Alex Yermolinsky (8,5 / 11) 2e-8e : Alexander Goldin
Leinier Domínguez, Boris Gulko
Alonso Zapata, Daniel Cámpora
Alejandro Hoffman, Alexis Cabrera
145
2 2003 Buenos Aires,
Argentine
Alexander Goldin
(au départage)
(8,5 / 11)
2e : Giovanni Vescovi (8,5 / 11)
3e-8e : Iván Morovic, Hikaru Nakamura
Pascal Charbonneau, Lázaro Bruzón
Alexander Onischuk , Yuri Shulman
151
3 2005 Buenos Aires Lázaro Bruzón
(8,5 / 11)
Julio Granda, Gata Kamsky
Giovanni Vescovi,
Alexander Onischuk
Gilberto Milos, Rubén Felgaer
Gaston Needleman
152 Les sept premiers sont qualifiés
pour la Coupe du monde.
Sept joueurs disputent un départage
rapide. Gaston Needleman (15 ans)
finit dernier du départage.
4 2007 Cali Julio Granda
(au départage)
(8 / 11)
2e-5e : Alexander Ivanov
Varuzhan Akobian
Darcy Lima, Eduardo Iturrizaga
116 6e : Giovanni Vescovi
7e : Manuel León Hoyos
(Cinq joueurs sont qualifiés
pour la coupe du monde.)
5 2009 São Paulo,
Brésil
Alexander Shabalov
(au départage)
(9 / 11)
2e : Fidel Corrales (9 / 11)
3e-8e : Gomberto Milos, Julio Granda
Diego Flores, Alexander Ivanov
Mauricio Flores Rios, Joshua Friedel
263
6 2011 Toluca,
Mexique
Lázaro Bruzón
(au départage)
(7,5 / 9)
Mark Bluvshtein, Giovanni Vescovi
Yuniesky Quezada
218 5e-7e : Jorge Cori
Fidel Corrales, Isan Ortiz
Tournoi en 9 rondes.
7 2012 Mar del Plata,
Argentine
Julio Granda
(au départage)
(8,5 / 11)
Alexander Shabalov
Diego Flores, Eric Hansen
Gregory Kaidanov
202 Les quatre premiers sont qualifiés
pour la coupe du monde
Flores est éliminé
8 2013 Cochabamba,
Bolivie
Julio Granda
(9,5 / 11)
2e : Isan Ortiz (8,5 / 11)
3e-5e : Diego Flores, Jorge Cori
Deysi Cori
92
9 2014 Praia da Pipa
Brésil
Julio Granda
(au départage)
(8,5 / 11)
2e-6e : Samuel Shankland
Alexander Shabalov, Rafael Leitão
Isan Ortiz, Alan Pichot
194
10 2015 Montevideo,
Uruguay
Sandro Mareco
(au départage)
(8,5 / 11)
2e : Yuniesky Quezada (8,5 / 11)
3e-10e : Jorge Cori, Diego Flores
Frédérico Pérez Ponsa, Julio Granda
Anton Kovalyov, Eduardo Iturrizaga
Yuri Gonzalez Vidal, Salvador Alonso
153
11 2016 San Salvador,
Salvador
Emilio Córdova
(9 / 11)
2e-3e : Aleksandr Lenderman
Anton Kovalyov (8,5 / 11)
78 4e-8e : Sandro Mareco, Alan Pichot
Ivan Morovic, Diego Flores
Winston Cu Hor
12 2017 Medellín,
Colombie
Samuel Sevian
(au départage)
(8,5 / 11)
Jorge Cori, Neuris Delgado
Axel Bachmann, Emilio Córdova
Lazaro Bruzon, Yusnel Bacallao
Diego Flores
256
13 2018 Montevideo Samuel Shankland
(9 / 11)
2e : Diego Flores (8,5 / 11)
3e-9e : Pablo Salinas, Sandro Moreco
Brian Esclante, Jorge Cori
Kevin Cori, Robert Hungaski
Emilio Cordova
167
14 2019 São Paulo,
Brésil
Eduardo Iturrizaga
(au départage)
(8,5 / 11)
2e-4e : Neuris Delgado
Yuri Gonzalez Vidal
Sergio Duran Vega (8,5 / 11)
219
15 2022 San Salvador Timour Gareïev[1]
(9,5 / 11)
117

Palmarès des championnats féminins modifier

Championnat panaméricain féminin modifier

La vainqueur du championnat panaméricain féminin reçoit le titre de grand maître international féminin.

Édition
Année
Lieu Championne Fédération
1 1980 Córdoba Edith Soppe (en)   Argentine
2 1996 Bogotá Vivian Ramón Pita   Cuba
3 1997 Mérida Claudia Amura   Argentine
4 1998 San Felipe Sabina Hernández Penna   Argentine
5 1999 San Felipe Yadira Hernández   Mexique
6 2000 Mérida Maritza Arribas Robaina   Cuba
7 2006 San Salvador Sulennis Piña Vega   Cuba
8 2008 San Salvador Zirka Frometa   Cuba
9 2010 Campinas Yanira Vigoa   Cuba
10 2012 Montevideo Carla Heredia Serrano (en)   Équateur
11 2014 Palmira Beatriz Franco (ru)   Colombie
12 2016 Manzanillo, Mexique Deysi Cori   Pérou
13 2017 Durango, Mexique Alejandra Guerrero Rodríguez (en)   Mexique

Championnat continental américain féminin (depuis 2001) modifier

Le Championnat continental féminin sert de tournoi zonal pour le championnat du monde d'échecs féminin depuis 2001.

Édition
Année
Lieu Championne Fédération
1 2001 Mérida, Venezuela Sulennis Piña Vega   Cuba
2 2003 San Cristóbal, Venezuela Rusudan Goletiani   États-Unis
3 2005 Guatemala Sulennis Piña Vega   Cuba
4 2007 Potrero de los Funes,
San Luis, Argentine
Marisa Zuriel (en)
(après un départage[2])
  Argentine
5 2009 Cali, Colombie Martha Fierro   Équateur
6 2011 Guayaquil, Équateur Deysi Cori   Pérou
7 2014 Villa Martelli, Argentine Carolina Luján   Argentine
8 2016 Lima, Pérou Deysi Cori   Pérou
9 2017 Villa Martelli, Argentine Deysi Cori   Pérou
10 2019 Lima, Pérou[3] Maïli-Jade Ouellet   Canada
13 2022 Cuenca, Équateur[4] Jennifer Perez Rodriguez   Paraguay
14 2023 La Havane, Cuba[5] Candela Francisco   Argentine

Notes et références modifier

Liens externes modifier