Discussion:Locutions et expressions grecques

Brouillon

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Α

Ἀγνώστῳ Θεῷ

Ἀεὶ Λιβύη φέρει τι κακόν.

Aἰὲν ἀριστεύειν

Ἄλφα καὶ ὦ

Ἀνεῤῥίφθω κύϐος.

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα

Ἄνθρωπον ζητῶ.

Ἄπὸ μηχανῆς Θεός

Αὐτὸς ἔφα.

Β

Bασιλεία τῶν οὐρανῶν

Βρῶμα θεῶν

Γ

Γένοιο οἷος ἔσσι.

Γίγνωσκε καιρόν.

Γλαῦκ᾿ εἰς Ἀθήνας

Γνῶθι σεαυτόν.

Δ

Δεν ελπίζω τίποτα.

Διαίρει καὶ βασίλευε.

Δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι.

Δῶρον τοῦ ποταμοῦ

Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω.

Ε

᾿Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις

Εἰ μὴ Ἀλέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἤμην.

Εἰ στρατεύσεις ἐπὶ τοὺς Πέρσας, μεγάλην ἀρχὴν καταλύσεις.

Εἷς μοι μύριοι, ἐὰν ἄριστος ἦν.

Ελευθερία ή Θάνατος!

Ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖς.

Ζ

Ζωῆς πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος.

ζῷον, λόγον ἔχον

ζῷον πολιτικὸν

Η

Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς.

Ἡ φύσις οὐδὲν ποιεῖ ἅλματα.

Ἠλύσιον Πεδίον

Ἦλθον, εἶδον, ἐνίκησα.

Ἦθος, ἀνθρώπῳ δαίμων.

Θ

Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνή, κακὰ τρία.

Θαρρεῖτε γῆν ὁρῶ.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Θνητὰ φρονεῖ.

Ι

Ἰδοῦ Ῥόδος, καὶ ἀποπήδησον.

Ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος

Ἱερός γάμος

Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ Bασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων

Ἰησοῦς Χριστὸς Θεοῦ Υἱὸς Σωτήρ

Ἰχθὺν νηχέσθαι διδάσκεις.

Κ

Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν·

Καὶ σὺ τέκνον.

Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν.

Κακὸς ἀνήρ μακρόβιος.

Kαλὸν κακὸν

Κάτθανε, Διαγόρα, οὐ καὶ ἐς Ὂλυμπον ἀναβήσῃ.

Kοινὴ εἰρήνη

Kοπίδων ἀρχηγός

Kύκνειον ᾆσμα

Kύριε ἐλέησον.

Κύριε, ποῦ ὑπάγεις;

Λ

Λάθε βιώσας.

λέγειν τὰ λεγόμενα

Λέκτρα δ’ ἀνδρῶν πόθῳ πίµπλαται δακρύµασιν.

Λιμὴν πέφυκε πᾶσι παιδεία βροτοῖς.

Λυποῦντα λύπει, καὶ φιλοῦνθ’ ὑπερφίλει.

Μ

Mαιευτική τέχνη

Mακάρων νῆσοι

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι.

Μᾶτερ ὦ χρυσοστεφάνων ἀέθλων, Οὐλυμπία

Μέγα βιβλίον, μέγα κακόν.

Μεγάλη Θάλασσα

Μελέτη τὸ πᾶν.

Μεταϐολὴ πάντων γλυκύ.

Μετανοεῖτε.

Μέτρον ἄριστον.

Μὴ γένοιτο.

Μή μου ἅπτου.

Μή μου τοὺς κύκλους τάραττε.

Μηδὲν ἄγαν.

Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληιάδεω Ἀχιλῆος

Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ.

Μικρὸν ἀπὸ τοῦ ἡλίου μετάστηθι.

Μολὼν λαβέ.

Ν

Νενικήκαμεν.

Νενίκηκά σε Σολομῶν.

Νεφελοκοκκυγία

Νίκη ή Θάνατος

Νίψον ἀνομήματα μὴ μόναν ὄψιν.

Νόμος ὁ πάντων βασιλεύς.

Nῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα.

Ξ

Ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις.

Ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ’ ἔσῃ μήποτε ξένος γένῃ.

Ξίφος τιτρώσκει σῶμα, τὸν δὲ νοῦν λόγος.

Ξυνὸν γὰρ ἀρχὴ καὶ πέρας ἐπὶ κύκλου περιφερείας.

Ξύλινο τείχος

Ο

Ὃ γέγραφα γέγραφα

Ὁ μὲν βίος βραχύς, ἡ δὲ τέχνη μακρά.

Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται.

Ὁ θεòς ἀγάπη ἐστίν.

Ὅμηρον ἔϕασκεν ἄξιον ἐκ τῶν ἀγώνων ἐκβάλλεσθαι καὶ ῥαπίζεσθαι καὶ Ἀρχίλοχον ὁμοίως.

Ὁδὸς βραχεῖα γίγνεται μακρά.

Oἱ πλεῖστοι κακοί.

Oἱ πολλοί

Οἶδα οὐκ εἰδώς.

Ὅπερ ἔδει δεῖξαι

Ὅρα τέλος μακροῦ βίου.

Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ.

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν.

Οὖτις ἐμοὶ γ᾿ ὄνομα.

Ὄψει δέ με περὶ Φιλίππους.

Π

Παθήματα - μαθήματα

Πάντα ῥεῖ καὶ οὐδὲν μένει.

Πᾶς ἐρρίφθω κύβος.

Πᾶσα γυνὴ χόλος ἐστίν·

Πάτερ ἡμῶν

Πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη

Πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν οὐκ ἀνάγκη.

Πλεύσειν εἴς Ἀντικυρας

Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι.

Πολλὰ τὰ δεινὰ κ' οὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει.

Πόνος πόνῳ πόνον φέρει.

Ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ.

Ποῦ κεῖται;

Ρ

Ῥανὶς ἐνδελεχοῦσα κοιλαίνει πέτραν.

Ῥῆμα παράκαιρον τὸν ὅλον ἀνατρέπει βίον.

Ῥοδοδάκτυλος Ἠώς

Σ

Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος.

Σῶμα - σῆμα.

Σπεῦδε βραδέως.

Τ

Τὰ Καίσαρος ἀπόδοτε Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ.

Τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν;

Tὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιεῖν

Υ

Ὕες βορβόρῳ ἥδονται μᾶλλον ἢ καθαρῷ ὕδατι.

Ὕστερον πρότερον.

Ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν.

Ὕες βορβόρῳ ἥδονται μᾶλλον ἢ καθαρῷ ὕδατι.

Yἱὸς μονογενὴς

Yἱὸς τοῦ ἀνθρώπου

Ὕμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς·

Ὕπαγε, σατανᾶ.

Ὕστερον πρότερον

Φ

φησίν σιωπών

Φειδίας μ᾿ ἐποίησε.

Φιλοπονεὶ ὦ παῖ μὴ δαρῇς.

Φύσει γὰρ ἄνθρωπος, ὃ βούλεται, τοῦτο καὶ οἴεται.

Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ

Φῶς - Ζωή

Χ

Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ κύριος μετὰ σοῦ.

Χαίρετε.

Χαλεπὰ τὰ καλά.

Χεῖρ χεῖρα νίπτει.

Χριστος ανεστι.

χρυσᾶ ὄρη ὑπισχνεῖσθαι

Χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ

Ψ

Ψυχὴ πᾶσα ἀθάνατη·

Ψυχὴ θρεπτική

Ψυχῆς ἰατρεῖον

Ψυχῆς μέγας χαλινὸς ἀνθρώποις ὁ νοῦς.

Ω

Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι.

Ὦ δέσποτα, μέμνησο Ἀθηναίων.

Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ'.

Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.

Ὡς ἐν ἄλλῳ κόσμῳ

Ὦ ξένε

Pertinence encyclopédique

Je vote pour importer ceci sur le Wiktionnaire, d'ailleurs quelqu'un a déjà commencé à la faire sur Wikilivres. JackPotte (d) 12 mai 2010 à 10:44 (CEST)

transcription

je ne lis pas le grec j'ai essayé d'apprendre l'alphabet grec, mais les lettres grecques sont des mots et ça deviens imprononçable très vite et pour cause, il ne suffit pas de dire les lettre les unes derrière les autres, ce serait trop simple. C'est certain que c'est du travail, mais ce serait super que quelqu'un qui connait le grec ancien puisse transcrire ces locutions en alphabet latin moderne. Parce que là, c'est tout simplement inutile.

et comme on est sur une page de discutions, il serait souhaitable que le comique qui m'efface comprenne que les pc ont des fonctions copié collé